Bij de lectuur van de recente bundel van Ad Zuiderent, We konden alle kanten op, stuitte ik op deze behartenswaardige poëticale regels (in het gedicht 'Onder de scanner'):
Het is geen kunst de definities
ongeldig te verklaren; de kunst
is om de geldigheid van chaos
elke dag te benoemen, maar niet
tot in de meest definitieve
mafkezerij van het koeterwaals.
De 'mafkezerij van het koeterwaals' wordt momenteel in bepaalde artistieke en universitaire kringen als zaligmakend, want 'vernieuwend' gecelebreerd.
Dit geeft hoop, zeker nu Oosterhoff is gecanoniseerd met de P.C. Hooft. Immers alles wat op grond van 'vernieuwing' is geacademiseerd en gecanoniseerd, is daarmee in zijn vernieuwing gedecapiteerd.
Zie ook het vorige bericht.
Was afgelopen dagen in Italië, op bezoek bij Pinokkio, om onder vier ogen te bespreken hoe hij in De hemelse kamer figureert. (Te verschijnen op 14 februari a.s., Uitgeverij Wereldbibliotheek.)
In een van zijn essays in De mobilisatie van Arcadia schrijft Stefan Hertmans: 'Ik ken in het Nederlandse taalgebied maar één auteur die een voldoende fijne schilderkunstige neus heeft om diezelfde kwaliteiten haarfijn te begrijpen en aan te duiden. In zijn onvoldoende opgemerkte essayboek De school aan zee heeft Huub Beurskens de "vermoorde onschuld" van Tiepolo feilloos verbonden met de overvolheid van diens taferelen. Deze twee elementen met elkaar verbinden betekent oog hebben voor de ragfijne ironie die heel Tiepolo's werkt doortrilt (...)'
Welnu, dankzij uitgeverij Vantilt kan De school aan zee uit 2001 nog steeds worden opgemerkt én verkregen.
Het is geen kunst de definities
ongeldig te verklaren; de kunst
is om de geldigheid van chaos
elke dag te benoemen, maar niet
tot in de meest definitieve
mafkezerij van het koeterwaals.
De 'mafkezerij van het koeterwaals' wordt momenteel in bepaalde artistieke en universitaire kringen als zaligmakend, want 'vernieuwend' gecelebreerd.
Dit geeft hoop, zeker nu Oosterhoff is gecanoniseerd met de P.C. Hooft. Immers alles wat op grond van 'vernieuwing' is geacademiseerd en gecanoniseerd, is daarmee in zijn vernieuwing gedecapiteerd.
Zie ook het vorige bericht.
***
***
Wat uitgeverij Vantilt zo prettig anders maakt dan de meeste commerciële uitgeverijen: onder meer dat de boeken niet na een jaartje de ramsj ingaan en dus zo goed als onbereikbaar en non-existent worden.In een van zijn essays in De mobilisatie van Arcadia schrijft Stefan Hertmans: 'Ik ken in het Nederlandse taalgebied maar één auteur die een voldoende fijne schilderkunstige neus heeft om diezelfde kwaliteiten haarfijn te begrijpen en aan te duiden. In zijn onvoldoende opgemerkte essayboek De school aan zee heeft Huub Beurskens de "vermoorde onschuld" van Tiepolo feilloos verbonden met de overvolheid van diens taferelen. Deze twee elementen met elkaar verbinden betekent oog hebben voor de ragfijne ironie die heel Tiepolo's werkt doortrilt (...)'
