zaterdag 16 december 2023

DE STEM VAN REVE

 


Wat zou Gerard Reve onlangs gestemd hebben, stel dat hij dat nog had gekund?

         Eergisteren, donderdagmiddag 14 december, maakte ik een van mijn vaste stadswandelingen: eerst naar de Amstel, dan de Berlagebrug over, vervolgens via de Diamantbuurt de Pijp in, waarbij ik steevast de woning passeer waar het gezin Van het Reve had gewoond. Op het adres Jozef Israëlskade 116 – tegenwoordig nummer 415 – ‘woonden,’ zo lees ik nu op de site van Joods Amsterdam, ‘journalist Gerardus Johannus Marinus van het Reve (Enschede, 11 april 1892), zijn vrouw Jannetta Jacoba Doornbusch (Almelo, 15 april 1892 - Amsterdam, 11 april 1959) en hun zoons Karel Wladimir, Karel en Gerard Kornelis (Amsterdam, 14 december 1923 - Zulte, Oost-Vlaanderen, 8 april 2006). Kee (Kaatje) Hartlooper-Zomerplaag (Amsterdam, 27 juli 1871 - Amsterdam, 26 februari 1963) was hier in de onderduik. Toen de nazi’s een razzia in de Rivierenbuurt hielden op 20 juni 1943, werd Kee in een kast van Gerard verborgen.’ Die woning schijnt, met als fictief adres Schilderskade 66, het decor te hebben geleverd voor De avonden.

 

Het was precies honderd jaar geleden dat Gerard Reve in de Amsterdamse Van Hallstraat werd geboren. Dat wist ik eergisteren doordat dit feit op menige internetplek werd gememoreerd.

         Weer thuis en voor het televisiescherm gezeten, zag en hoorde ik de daarnet tot voorzitter van de Tweede Kamer gekozen PVV’er Martin Bosma een gedicht van Gerard Reve voorlezen.

         Mooi toch, zo’n blijk van cultureel interesse precies op de honderdste geboortedag van de als weergaloze stilist gekwalificeerde schrijver?

         Op wie of wat zou Gerard Reve gestemd hebben als hij dat nog had gekund?

         In het boek Revelaties, Gerard Reve over zijn Werk & Leven (2002) van Tom Rooduijn staat het volgende. “Reve bracht het gesprek op de islam, die hij kenmerkte als ‘een heel griezelige uitvinding’. Schopenhauer zag van elke religie bepaalde tekortkomingen, maar toch ook de kwailteiten,’ verklaarde Reve. ‘Hij betreurde het dat er in het joodse geloof geen verlosser was. Hij waardeerde het christendom om de eisen van vergiffenis en medemenselijkheid. Maar over de koran zei Schopenhauer: ik heb alle vertalingen gelezen waarop ik kon vertrouwen, maar in dat hele boek niets van enige waarde gevonden. Hij zag toen al het zinloze van die hele zaak in. Ook het fatalisme, dat alles geschiedt door Gods wil. Als er geen menselijke verantwoordelijkheid meer is, mag je gewoon maar een heel volk afslachten. Dan kan je vrouwen en kinderen in stukken hakken, zoals in Algerije gebeurt. ‘t Is helemaal geen religie. ‘t Is eigenlijk voornamelijk massamoord. En ‘t kent ook geen kunst. Geen beeldende kunst, niets. En dan te bedenken dat die waanzin pas 500, 600 jaar na Christus opeens begonnen is’.”

         En de VPRO zond in 1975 beelden uit waarop te zien en te horen is hoe Reve zich in verre van ironische bewoording tegenstander toont van de komst van Surinamers na de onafhankelijkheid van het Zuid-Amerikaanse land, en hoe hij niets wil weten van persoonlijke rekenschap voor de slavernij in de negentiende eeuw en vroeger.


      Op wie of wat Reve gestemd zou hebben? Ik heb een donkerbruin vermoeden.