Nog eens gebladerd door het leerboek van Rijkse & De
Heij:
al die spieren waarvan ik ooit – zie al die aantekeningen en
strepen – de namen, werking, oorsprongen en aanhechtingen
heb gekend. Bij het examen voor me Anja, het naaktmodel
bij wie ik moest aanwijzen en benoemen wat haar beweging
zoal bewoog wanneer zij – kijk – iets plukken wou wat boven
haar aan een verzonnen boomtak hing. Met welke spieren
van haar arm kon ze erbij, wat deden die van haar dijen en
boog haar voet daarbij plantair in het enkelgewricht of niet?
Vrijwel alles vergeten, verdwenen weer in Rijkse & De
Heij,
weet niet eens meer wat plantair buigen is. Maar zodra ik
een Eva omhoog zie reiken, op een Jordaens of Titiaan, zie
ik Anja, modest gekleed, weer in die zelfbediening blijven
staan de dag erna, zonder bedachte appels in haar mand, om
te informeren naar het cijfer dat ik had behaald, en verwacht
ik dat er ook zo werd gevraagd, aan een Jordaens of Titiaan,
in een toevallig voorbijgaan, op een kaai of riva, in een
plat
Antwerps of Venetiaans, of het de opdrachtgever had behaagd.
© HB
