donderdag 11 mei 2023

OUDE MAN EN JONGE VROUW

 


Bij het lezen van ‘De oude mannen’ van Vasalis, de woordkeuzen en formuleringen wikkend en wegend - (https://neerlandistiek.nl/2023/05/m-vasalis-de-oude-mannen/) -, sprong het gedicht onder mijn handen in een contrair oogpunt.

 

de jonge vrouw

 

Een jonge vrouw kwam me tegemoet,

ze zag mijn schrale hals en haperende voet.

Ik voelde de hitte op mijn magere schouders wegen,

ik liep gebogen, maar hield mijn hoofd geheven

om aandachtig en verwonderd te kijken zoals een kleuter doet,

maar zij zag mijn onderlip er bleek bij beven,

want niets wat ik zag was nog zinvol of goed.

 

Een oud kind was ik geworden

op weg naar waar geen moeder meer wacht,

ooit een blinkende, nu een verdorde

strompelend naar mijn laatste nacht.

En toen begon ook heel het park te beven,

bomen en bladeren golfden, in een warme vloed

van tranen kwam ze als aan mij voorbijgedreven,

schoon men om het bestaan niet wenen moet.