vrijdag 21 februari 2025

ONTHULLENDE CORRECTIE

 

 

In de derde druk van de roman waarover ik het onder meer hier had*, zijn enkele veranderingen aangebracht, zo verneem ik uit een Facebookbericht van een alerte lezer.

         Op pagina 72 zijn het 'deels ontblote rechterbeen' en 'het stuk blote huid' vervangen door het 'deels onthulde rechterbeen' en  'het onthulde been'. Op pagina 76 is het 'stukje blote ridder' vervangen door 'het onthulde been'.

         In elk geval is de lachwekkendheid van dat stukje blote ridder daarmee opgeruimd, maar dat ‘onthulde’ in plaats van blote is dan weer flauwekul. Onthuld door wie of wat? Onbeschermd of onbedekt gelaten of iets dergelijks zou nog op zijn plaats hebben kunnen zijn.

         De onbeholpen correctie vestigt eens te meer de aandacht op het echte, niet meer weg te poetsen feilen van de schrijver van deze roman, waarin een schilder aan de haal gaat met de blootheid van een been van Carpaccio’s Ridder terwijl die helemaal geen blote benen heeft.

         Had de schrijver niet beter een schilderij van Rubens kunnen nemen waar het vlees welig en wellustig tiert, vraagt de lezer zich op Facebook af. Maar Rubens past niet in de esthetiek en niet in het autobiografische** bronnenmateriaal van de schrijver.

         ‘Andere fouten in het boek zijn blijven staan,’ merkt de lezer op. Als voorbeeld geeft hij de situatie waarin de verteller aan een grote ronde vergadertafel tegenover een vrouwelijke collega zit en daarbij kan zien dat haar muiltje losjes op de punt van haar voet hangt en wiegt. Zou ze met de benen op tafel hebben zitten vergaderen?

         Zelf neem ik en passant nog een paar andere missers mee in deze o zo geprezen roman.

         Eveneens op pagina 72 gaat het over een zestal ‘paneeltjes’. Die blijken echter van ‘linnen’ of ‘canvas’… Zo benoemd en gepresenteerd door een verteller die lesgeeft aan een kunstopleiding!

         En wat te denken van de volgende constructie?

         ‘[…] Lys, die nog steeds fotografie doceerde in een lokaal op dezelfde lange gang van het oude gebouw als ik […].’

         Het lijkt erop dat praktisch geen bladzijde het rode potlood rust wil gunnen.

_________________________

*Evenals hier en hier en hier

_________________________

** - Hoe kun jij dat weten?

- ...

- Het is dus iets persoonlijks?

- Wat bedoel je?

- Je obsessie.

- Obsessie?