Soms is het buitengewoon
wrang waar het internet je onverwacht mee confronteert.
Ik las zomaar ergens dat een
exemplaar van mijn novelle De verloving
(1990) te
koop werd aangeboden: ‘gesigneerd’.
Zoveel signeer ik niet aan de
lopende band en in het wilde weg, dus de kans was niet gering dat het een
speciale, echt persoonlijk toegewijde signering betrof.
Het bleek zo te zijn…
Zou de persoon van het door mij
speciaal voor hem gesigneerde exemplaar zelf het boek van de hand hebben
gedaan, dan zou dat op zijn minst teleurstellend en ietwat beledigend voor me
zijn geweest. Toch zou ik dat veel liever hebben gehad. Het boek is kennelijk in de verkoop beland na de dood van de eigenaar.
De schilder Geert van Fastenhout kende
ik vrij goed, ik had waardering voor zijn werk, heb er in De Groene Amsterdammer over geschreven en op de overloop van de trap in mijn atelier hangt een werk van hem:
Geert van
Fastenhout (* 1935) overleed in 2016.
Ik heb nog even overwogen om dat niet
alleen voor hem gesigneerde, maar hem ook geschonken exemplaar van De verloving zelf (terug) te kopen. Maar
zou dat exemplaar hier in huis de zaak niet juist nog verdrietiger maken?
Wie weet vinden we nu samen een
koper, een nieuwe lezer en kijker, Geert en ik.
