De spiegel –
Borgesiaans
Voor de spiegel was ik bang als kind
dat die me een ander gezicht of blind
onpersoonlijk masker zou laten zien
dat vast iets akeligs achterhield. Bang
ook dat de tijd in de spiegel misschien
afweek van de dagdagelijks gang
der mensenuren en binnen zijn vage
denkbeeldige randen rare figuren,
vormen en kleuren mee zou dragen.
(Ik zweeg erover; kinderen zijn schuw.)
Bang ben ik nu dat de spiegel het ware
gelaat van mijn ziel omvat, door schaduw
en schande bezocht, dat onloochenbare
voor God en wie weet voor zijn mensen.
Uitgangsvertalingen: zie vorige Zykov (m.u.v. de Engelse vertaler: in dit geval Hoyt Rogers).
