Eveneens in Opinio (10, 2008) toont hoogleraar in de rechtsfilosofie Andreas Kinneging zich bezorgd vanwege het lage geboortecijfer (onder niet-moslims mag ik aannemen) in West-Europese landen: ‘Want met dit soort cijfers zal de Europese bevolking langzaam maar zeker verdwijnen, en met haar de Europese cultuur. Europa zal dan geleidelijk aan arabiseren en islamiseren. Geen aantrekkelijk perspectief voor nakomelingen en voor de wereld als geheel, die aan de Europese cultuur zo ontzaglijk veel goeds te danken heeft.’
Het feminisme is volgens hem de schuld van dat lage, te lage geboortecijfer. Maar wie of wat zou dan weer de schuld zijn van dat feminisme? Wie weet komen we uiteindelijk, al doorvragend, uit bij Adam die door Eva werd verleid om van de verboden vrucht van de boom der kennis te eten. Een mannenverhaal. Maar wie weet bevat dat verhaal nog steeds de crux van ons eigen, hedendaagse westerse, zo je wilt blanke of Europese verhaal, niet vanwege de verleiding van een man door een vrouw, maar vanwege het begin van de lijdensweg van zowel mannen als vrouwen ten gevolge van het besef een schuldig hapje te hebben genomen van een nooit te behappen kennis. Wie weet wordt het tijd voor dit ‘ras’ om te durven inzien, met alle melancholie van dien, dwars tegen het aanwassen van andere culturen in, dat het aan het einde van zijn latijn is gekomen, simpelweg door te beseffen dat het daar hoe dan ook ooit zal komen:
Het feminisme is volgens hem de schuld van dat lage, te lage geboortecijfer. Maar wie of wat zou dan weer de schuld zijn van dat feminisme? Wie weet komen we uiteindelijk, al doorvragend, uit bij Adam die door Eva werd verleid om van de verboden vrucht van de boom der kennis te eten. Een mannenverhaal. Maar wie weet bevat dat verhaal nog steeds de crux van ons eigen, hedendaagse westerse, zo je wilt blanke of Europese verhaal, niet vanwege de verleiding van een man door een vrouw, maar vanwege het begin van de lijdensweg van zowel mannen als vrouwen ten gevolge van het besef een schuldig hapje te hebben genomen van een nooit te behappen kennis. Wie weet wordt het tijd voor dit ‘ras’ om te durven inzien, met alle melancholie van dien, dwars tegen het aanwassen van andere culturen in, dat het aan het einde van zijn latijn is gekomen, simpelweg door te beseffen dat het daar hoe dan ook ooit zal komen:
Leven – nietswaardige waan!
Droom voor knapen en knechten,
maar jij afstammeling, rasechte,
geslacht aan het einde van zijn baan,
wat verwacht je nou?
nog altijd bezieling,
een ogenblikwisseling
tussen wereld en jou?
Zoek je nog vrouw en man?
Lag niet alles voor je bereid,
geloof en hoe het verglijdt
en de vernietiging dan?
(…) – Gottfried Benn
Droom voor knapen en knechten,
maar jij afstammeling, rasechte,
geslacht aan het einde van zijn baan,
wat verwacht je nou?
nog altijd bezieling,
een ogenblikwisseling
tussen wereld en jou?
Zoek je nog vrouw en man?
Lag niet alles voor je bereid,
geloof en hoe het verglijdt
en de vernietiging dan?
(…) – Gottfried Benn
