Met Aanvulling op het
leven van Barbara Loden heeft de Franse schrijfster Nathalie Léger een
fascinerend klein boek geschreven. Op basis van Wanda, de enige speelfilm die de Amerikaanse actrice Barbara Loden schreef en
regisseerde, en waarin ze zelf de hoofdrol speelde, wordt een speurtocht
ondernomen naar het uiteindelijk nogal tragische leven van Barbara Loden en de
overeenkomsten ervan met de eenzaamheid van het leven van de vrouw in de film.
De vertelster duikt niet alleen in archieven, maar reist ook naar de Verenigde
Staten om de filmlocaties in Pennsylvania (de mijnbouwgebieden en -stadjes) met
eigen ogen te zien en er mensen te spreken (zoals de legendarische honkballer
Mickey Mantle), waarbij ze gaandeweg niet alleen steeds meer te weten komt over
zichzelf of meer van haar eigen bestaan beseft, maar ook met haar moeder in
gesprek raakt met wie ze samen, in Nice, de film bekijkt, eveneens een vrouw
die in deemoed naar liefde blijkt te hebben gesnakt en door de man van haar
liefde daarom eens te meer werd gedeemoedigd.
Aanvulling op het leven van Barbara Loden
is een mix van biografie, autobiografie, feit en fictie, beschouwingen over
tijd, cultuur en vooral het vrouw (moeten) zijn, een mix waarvan de
ingrediënten zich sprongsgewijs aandienen, zonder dat het geheel daarmee gefragmenteerd
overkomt, integendeel, het boek is een meeslepend geheel dat zich met zijn
waarnemingen, gedachten en gevoelens haast organisch lijkt te ontwikkelen,
waarbij de beschrijvingen van de filmscènes de verbindende streng vormen. Het
is een verhaal van een vrouw (de schrijfster, vertelster) die haar eigen
verhaal vertelt middels het verhaal van een vrouw (Barbara Loden) die haar
eigen verhaal vertelt middels het verhaal van een vrouw (Wanda). En het knappe is
dat dit als vanzelf gebeurt, alsof het niet anders kan.
Nathalie Léger, Aanvulling
op het leven van Barbara Loden, vertaald uit het Frans door Vivienne
Hendrikx, 104 pagina’s, Uitgeverij Koppernik.
