blijvend jong
Je bent midden
zeventig en publiceert in een literair periodiek* waarvan de redactie je
afficheert als een coryfee van de Nederlandstalige poëzie, versregels als deze:
‘De dag breekt ons in fragmenten van een
spiegelbeeld,
Een brandversneller in
kwikzilver en gif als van emulsie,
Drek en olieslik trillend op een
open wond in het oog’
Benijdenswaardig, want met
hun onbevattelijke mengeling van abstractie en concreetheid, en hun zich aan
logica en voorstellingsvermogen onttrekkende beelden, doen de regels me denken
aan poëzie die ik zelf schreef op - was ik nog maar zo jong - mijn zeventiende maar die ik nu niet meer
uit mijn pen zou kunnen krijgen.
***
stand van de cultuur
Wat zegt taalgebruik
van culturele instellingen over de culturele gesteldheid binnen die
instellingen?
De Stadsschouwburg
in Amsterdam moet als instituut al een tijdje Internationaal Theater Amsterdam
of, nog liever, ITA worden genoemd. En zo stelt ITA zijn brasserie voor**:
‘Onze brasserie is een unieke
ontmoetingsplek voor theaterbezoekers en acteurs, stadsbezoekers en
gezelligheidszoekers, (young) professionals en creatieven. De brasserie is
tevens de ideale plek voor een succesvolle afspraak of een sessie zakelijke
creativiteit. De razendsnelle WiFi-verbinding bieden wij u gratis aan.’
‘Onze’, ‘wij’: kennelijk
is ‘ITA’ iets meervoudigs.
Ontmoetingsplek
‘voor’ of ‘van’?
In wat
‘professionals’? Voetbal, prostitutie, dak- en zinkwerk? En waarom Engelstalig
‘young’ maar dan wel tussen haakjes?
Wat zijn
‘creatieven’? Iets anders dan creatievelingen?
Hoezo ‘tevens’
terwijl de aanduiding ‘ontmoetingsplek’ al is gebruikt?
Zijn er ook plekken die
men speciaal bezoekt voor niet succesvolle afspraken?
… ‘een sessie
zakelijke creativiteit’…
Zucht.
Wel heel fijn
overigens dat je er ’s ochtends om acht uur al kunt dineren en ’s avonds om elf
uur kunt ontbijten, want: ‘In onze brasserie kunt u van 's ochtends vroeg tot
's avonds laat ontbijten, lunchen, borrelen en dineren.’
***
dienstplicht
Om meerdere redenen
ben ik tegen het herinvoeren van de militaire dienstplicht. En niet voor niets
ben ik eertijds afgekeurd op grond van de kwalificatie S5.
Toch is er één reden
om wél voor zo’n herinvoering te willen zijn: mijn nieuwsgierigheid.
Nieuwsgierigheid naar de positiebepaling, dus kleurbekenning van dienstplichtigen met een dubbele
nationaliteit. Of eigenlijk is het niet zozeer nieuwsgierigheid als wel behoefte
aan bevestiging van een donkerbruin vermoeden. Of zouden die jongens en meisjes
met twee paspoorten niet eens worden opgeroepen?
_____________________
* Poëziekrant
2025 - 2
** https://ita.nl/nl/cafe-brasserie/
