Voor het klimaat of de stand van zaken in het huidige
‘dichterlijk landschap’ is mijn naam van geen betekenis. Voor zover ik dat niet
al wist, blijkt dat wel uit het feit dat die naam geen een keer voorkomt in de
enquête die het Vlaamse Poëziecentrum en de Nederlandse Poëzieclub hielden
onder dichters uit Nederland en Vlaanderen, en waarvan de vragen en antwoorden
te vinden zijn, zag ik, in het tijdschrift Poëziekrant.
Daar lig ik niet van wakker, serieus. Op een gegeven moment heb je je tijd en daarmee je kansen en mogelijkheden gehad. Sela, psalmeinde. En was het ooit echt veel anders, heb ik ooit de indruk gehad wél enige invloed te hebben op dat klimaat? Ik dacht van niet. Of hooguit in negatieve zin, in de trant van ‘Zoals hij het doet niet dus!’ Ik zou in elk geval niet weten wat of wie ik met mijn eigen poëzie in positieve zin zou hebben geïnspireerd, tot enige vorm van navolging had bewogen.
In NRC Handelsblad van vandaag, 20-01-2023, wordt aandacht besteed aan die poëzie-enquête.
‘Veertig jaar geleden werd een vergelijkbare enquête gehouden,’ staat er. ‘In de zomer van 1983 nam namelijk het literaire tijdschrift Maatstaf de temperatuur van de Nederlandstalige poëzie op. Dichters en poëziecritici leverden aan de hand van vragen, die veertig jaar geleden ook in Maatstaf gesteld werden, en de antwoorden een canoniserend beeld op van de staat van de hedendaagse poëzie.’
Een ‘canoniserend beeld’ dan wel volgens Maatstafmaatstaven, dacht de ironicus in me toen ik het las. En Maatstaf was in die tijd, met onder meer Gerrit Komrij in de redactie, niet bepaald een stek waar ik welkom was en wilde zijn.
Om dat beeld en gevoel nog maar eens bevestigd te zien, klikte ik in de digitale NRC op de in het artikel aangebrachte Maatstaflink.
Om even later bijna tot mijn schrik op mijn eigen naam te stuiten. Allereerst op mijn naam als dichter* en/of poëziebespreker die kennelijk was uitgenodigd om aan die enquête mee te doen en daar ook gehoor aan had gegeven, vervolgens op die naam in antwoorden van nog een stuk of vier andere geënquêteerden…
Finaal zelf vergeten dus!
Is het dan nog raar om door anderen te worden vergeten?
https://www.dbnl.org/tekst/_maa003198301_01/_maa003198301_01_0055.php
