'Schelden doet geen zeer,' heeft Hanz Mirck manhaftig als titel boven zijn blog gezet waarin hij zich verdedigt tegen wat Arjan Peters vorige week over zijn vertaling van Seamus Heany's recente gedichtenbundel District and Circle in De Volkskrant heeft geschreven.Peters hekelt onder meer de vertaling van de titel, District en Circle zijn immers benamingen van Londense metrolijnen. Het is maar dat de lezers van zijn krant weten dat Peters een man van de wereld is...
Hij vit nog wat op dit en dat wat verkeerd vertaald zou zijn, want het is maar dat de lezers van zijn krant weten dat Peters zijn talen kent...
Hij noemt de vertaler op grond van zijn aantijgingen een 'beunhaas', want het is maar dat de lezers van zijn krant weten dat Peters een te duchten columnist is...
Over poëzie gaat het, zoals eigenlijk in zijn hele krant, helemaal niet.
Toen District and Circle in 2006 verscheen, besloot ik, ervan uitgaande dat de bundel in het Nederlands zou worden vertaald, eens te wachten met het aanschaffen van een nieuwe Heaneybundel, om eerst de Nederlandse versie te kunnen lezen, dat wil zeggen, de vertaling te kunnen lezen - tegen beter weten in natuurlijk - als was ze geen vertaling maar een uitgave met nieuwe Nederlandstalige gedichten.
Ik heb gisteren Regio en Ring aangeschaft. Ik heb er inmiddels al wat in gebladerd, heb hier en daar een gedicht gelezen en het voelde goed, het was in orde, deze toon, het ritme, de dictie, deze gedichten als gedichten, meer dan dat zelfs. We zouden meer van dit kaliber Nederlandstalige dichters moeten hebben.
Maar helaas doet schelden wél zeer. Arjan Peters weet dat. Arjan Peters is een rotzak.
- Inmiddels moet ik bovenstaand bericht helaas inhoudelijk als achterhaald beschouwen en kan ik niet anders dan toegeven dat er inderdaad te veel blunders in de vertaling van Mirck zitten. Zie mijn bericht 'Te vroeg gekraaid'.
