Op de website van de Duitse schrijver Bodo Kirchhoff (van wie ik jaren geleden voor Het Moment, De Gids en Meulenhoff een aantal verhalen en beschouwingen vertaalde) kunnen lezers reacties plaatsen.
De meeste reacties zijn van het kaliber van die van fan Andrea:
lieber herr kirchhoff,
auf einer ereignisreichen reise durch indien begleitete mich ihr werk "infanta" und beglückte mich mental derart, daß ich wahre dankesrufe an sie in die atmosphäre schickte ... danke danke danke für dieses wunderbare leseerlebnis!
ihr fan andrea
Dat is natuurlijk schmeichelhaft, maar met je handwerk als schijver heeft dat niets van doen. Sterker, dit soort reacties zou je als schrijver simpelweg zelf kunnen verzinnen en op je eigen site kunnen plaatsen. Als bezoeker van de site geven zulke loftuitingen me slechts de gênante informatie dat de auteur in kwestie een nogal ijdel persoon moet zijn en de mentale euforie van de kapitaalvrije andrea wakkert bij mij eerder wantrouwen dan belangstelling aan.
Maar… Zou je zonder zo’n web of net ooit opmerkingen opvangen als deze van een zekere Karl-Heinz Wutkewicz?
Hallo, Bodo Kirchhoff,
"Erinnerungen an ......" Kapitel 35 "....durch Vogelgezwitscher erwachte...."
Ende Oktober zwitschert kein Vogel mehr; man hört vielleicht Krähen, Elstern sowie Ringeltauben.
"Erinnerungen an....." Kapitel 43; der Kuckuck ruft bei uns bis Juli und befindet sich Ende Oktober vermutlich in Südspanien auf dem Weg ins Winterquartier in Zentralafrika.
Kapitel 45; Allerseelen gibt es keine Kaulquappen mehr; aus denen sind bis August kleine Frösche und Kröten geworden.
Karl-Heinz Wutkewicz
Bij de jubelkreten van fan andrea zie ik een Duitse dweepster met Kashmirsjaal die ik persoonlijk nooit wil ontmoeten. Bij de opmerkingen van Wutkewicz echter loop ik opeens door een bos in het najaar of zit ik aan een water in het voorjaar én bevind ik me tegelijkertijd midden in een boek, aan het werk.
I find criticism most instructive when an expert proves to me that my facts or my grammar are wrong.
Vladimir Nabokov
