Literatuurprijzen als de P.C. Hooftprijs worden jaarlijks aan de meeste schrijvers niet, dat wil zeggen aan bijna geen schrijver toegekend. Een andere keuze of andere jurysamenstelling verandert uiteraard niets aan dat feit. Toch is het daarbij niet zo gek om nu en dan persoonlijk een of twee namen te lichten uit de rits onbekroonden, zo'n prijstoekenning heeft immers eveneens iets persoonlijks en cultuurhistorisch vrij willekeurigs. Nogal wat van mijn favoriete schrijvers, zoals Kafka, Gombrowicz, Nabokov, kregen geen Nobelprijs, maar Canetti en Beckett bijvoorbeeld weer wel.
Onlangs kreeg Bas Heijne de P.C. Hooftprijs vanwege zijn essayistiek. Het past me niet om daar iets op af te dingen, het zij Heijne gegund. Maar dat wil niet zeggen dat ik geen betere laureaat zou hebben geweten.
