BENNO BARNARD LEEST

In het AD van 16 november 2019:

BIJ HET BELUISTEREN VAN WAT PIANOMUZIEK

Wonderbaarlijk toch hoe na nochtans millennia mensheid

iemand, alleen, nog weer iets scheppen kan waar niemand

ooit op kwam maar wat niet gauw meer vergeten worden zal,

alsof het er al geheel bij hoorde in dit heelal, vanaf het begin,

zoals schijnbaar atypisch zo’n Gymnopédie eind negentiende

eeuw, nu typisch Satie; schandelijk dat wie het schiep het niet

eeuwig meemaken mag. Maar daar we sterven alleen erven we

zulke klanken, van een sterveling! Des te godgeklaagder dan.

ONTLASTING EN BOSSCHAGE

Elke ochtend zit ik nog even boven mijn ontlasting

met voor ogen een bosschage op een etsje van Palézieux,

wat lijnen, suggestieve vlekken, veel meer is niet nodig,

en ik bevind me weer tussen het onderhout van een klein

heel groot woud als geheel en al deelgenoot en onderdeel

van heel het mirakels digestieve bedrijf, met onder mij

wat deelnam aan mijn dromen, wat het wie weet mede

teweegbracht, dat wat werd van gebladerte en zaden, van

brood en vlees, alles wat ooit ter vertering uit vertering

rees, zoals dit etsje van Gérard de Palézieux (begraven

in Veyras),  gedrukt op papier, handgeschept, misschien

aan een rivier, en alles spoelt dan weldra weg van hier.

NIMMER GEWILLIG

‘“Wil niet in de box!” riep je tegenstribbelend als kleuter,’

vertelde mijn moeder weer, teerhartig met een lach, ‘zo gauw

je de hekwerkspijlen van de kerkhofgraven zag, maar dat

weet je natuurlijk niet meer.’ Even teerhartig schudde ik

dan van nee, want net als toen in de schaduwen der rode

beuken wist ik sentimenteel: zo doe je je moeder geen zeer.

*

Nimmer gewillig schikte ik me in mijn vaders ‘Goedenacht’,

quasi grillig riep ik onderdrukt gillend in het donker me

zijn stem terug om ervan gewis te zijn dat hij niet stil zelf

voor altijd van me weggenomen was. ‘Pap?’ ‘Is er nog wat?’

Hoewel hij mijn antwoord altijd al wist: ‘Och, nee, niks.’

Hij overleed ’s ochtends, moest ik ver van hem af vernemen

in een nacht die beloofd had zo goed te worden als de dag.

Al dertig jaar roep ik hem mij dagelijks voor de geest.

Maar hoe moet dat dan met die man wanneer ik zelf weg-

gevoerd ben in de nacht om er voorgoed te zijn geweest?

AH, VERGETEN TE BESTELLEN?

AH..., VERGETEN TE BESTELLEN?

METEEN EVEN EEN MAILTJE NAAR

info@huubbeurskens.nl

72 pagina's - prijs € 18 - inclusief verzendingskosten