De Melopeeprijs
wordt jaarlijks toegekend aan een dichter voor een gedicht dat in een Vlaams literair tijdschrift werd gepubliceerd. Dit jaar gaat de prijs naar Peter Verhelst voor onderstaand gedicht. Mijn mening over het gedicht staat hierboven.
‘Leef, heb lief, dans, verdwaal
in een stad waarvan je de naam niet kunt uitspreken
en waar men jouw naam anders uitspreekt,
in een alfabet dat je niet kunt lezen,
een land met een andere vorm van goeiedag zeggen,
lachen, liefhebben, eten, in een andere tijdzone,
aan de andere kant van de evenaar,
leef, heb lief, dans, verdwaal,
slaap onder andere sterrenbeelden,
dans met andere liederen om het leven te vieren,
waar dezelfde zon in een andere richting reist
en verdwaal, heb lief, leef het leven dat je je thuis
niet eens durfde voor te stellen.
Doe iets wat je nooit zult vergeten,
waar je met niemand over zult praten.
Verdwaal tot je niet meer weet wie of waar je bent
om te worden wie je bent.’
in een stad waarvan je de naam niet kunt uitspreken
en waar men jouw naam anders uitspreekt,
in een alfabet dat je niet kunt lezen,
een land met een andere vorm van goeiedag zeggen,
lachen, liefhebben, eten, in een andere tijdzone,
aan de andere kant van de evenaar,
leef, heb lief, dans, verdwaal,
slaap onder andere sterrenbeelden,
dans met andere liederen om het leven te vieren,
waar dezelfde zon in een andere richting reist
en verdwaal, heb lief, leef het leven dat je je thuis
niet eens durfde voor te stellen.
Doe iets wat je nooit zult vergeten,
waar je met niemand over zult praten.
Verdwaal tot je niet meer weet wie of waar je bent
om te worden wie je bent.’
