Gisteravond herlas ik, in Engelse vertaling, na tien jaar het essay van Paul Virilio over 'meedogenloze kunst'.
De vraag waarmee ik insliep en weer wakker werd:
'Er wordt gezegd dat je met warme en vage gevoelens geen literatuur maakt. En dat is waarschijnlijk ook zo. Maar hoe ver gaan we de andere kant op?'
De vraag waarmee ik insliep en weer wakker werd:
'Er wordt gezegd dat je met warme en vage gevoelens geen literatuur maakt. En dat is waarschijnlijk ook zo. Maar hoe ver gaan we de andere kant op?'
