Op Twitter laat Marieke Lucas Rijneveld weten
wat ze de beste manier vindt om 'gedachten en gevoelens' te 'verwoorden' en te
reageren op wat er gezegd is over het al dan niet onzalige plan om haar dat spoken
word-gedicht van Amanda Gorman te laten vertalen: ‘het schrijven van een
gedicht’. Want: ‘Poëzie verbindt, verzoent en heelt.’
Nog afgezien van de opvatting van poëzie als het verwoorden van gedachten en gevoelens: wat
een verschrikkelijke cliché! Het schakelt het meningsverschil uit, negeert hele
sub-genres (de parodie, de polemiek etc.), maar vooral: sommige van de voor mij
meest waardevolle gedichten helen juist helemaal niet maar houden de wond rauw.
Überhaupt DE ‘Poëzie’ of ‘Muziek’ of ‘Beeldende kunst’ – alsof alles wat onder zo’n noemer
valt wezenlijk ethisch verheven is!
En
zelfs als iets onder die noemer ethisch verheven en ook nog eens artistiek goed
is – wat garandeert dat dan wat betreft verbinding, verzoening en heling?
Bij zoiets kijk ik graag naar bijvoorbeeld de auteurs en titels in de bibliotheek van Theodore Kaczynski, de ‘Unabomber’: https://thebookshopper.typepad.com/the_book_shopper_atlantad/2009/05/the-unabombers-library-part-2.html.
En
lazen en schreven Stalin, Mussolini, Mao en Bin Laden niet ook poëzie?
